Snorri Helgason

Í morgun kvaddi Snorri þennan heim. Hann var afi Jónínu í föðurætt. Ég hitti hann oft og ætíð var hann dásamlegur í minn garð. Þetta var karl af gamla skólanum, eflaust strangur á yngri árum en er ég kynntist honum var hann orðinn frekar veikur og maður sá í raun bara skuggan af þessum stolta manni. Ég veit að Jónína mín á eftir að sakna afa síns mikið, Svo og aðrir nákomnir Snorra. Ég vil votta þessu góða fólki mína dýpstu samúð á þessum erfiðu tímamótum.

Guð blessi ykkur öll.